Reeds in de Romeinse tijd zou het gebied van Lo doorsneden zijn door een weg, waar tegenwoordig ongeveer de hoofdstraat loopt. Ten noorden ontstond geleidelijk een nederzetting rond een grafelijke residentie van het type motte of neerhof. Vanaf de twaalfde eeuw kreeg de abdij, die een augustijnerabdij werd, de controle over de gebieden ten noorden van de hoofdweg. Aan de zuidzijde ontstond de stad Lo rond het marktplein, onder controle van de graaf.
Tijdens het Frans-Vlaams conflict van 1213-1214 werden de stad en de abdij met een wal en gracht beveiligd. De twee delen, Noordover en Zuidover, zouden tot aan Franse Revolutie een enigszins eigen evolutie kennen. De stad werd in de Eerste Wereldoorlog door de beschietingen getroffen, maar de meeste historische monumenten en gebouwen bleven gespaard.
Doorheen de eeuwen bleef het stadje redelijk klein en de stadskern bleef grotendeels binnen het middeleeuwse gebied. In 1977 fusioneerde het stadje met de omliggende dorpjes Reninge, Pollinkhove en Noordschote tot Lo-Reninge.
Meer informatie vindt u ook op www.lauka.be.